Atıkların yeniden kullanımı için 4 farklı teknik söz konusudur. Biyolojik yeniden işleme, enerji geri kazanımı, piroliz ve kaynak kurtarma yöntemleri ile atıkların yeniden kullanımı sağlanır.
Biyolojik Yeniden İşleme
Bitkiler, yiyecek artıkları ve kağıt ürünleri gibi doğası gereği organik olan geri kazanılabilir materyaller, organik maddeyi ayrıştırmak için kompostlama ve sindirim süreçleri yoluyla geri kazanılabilir. Ortaya çıkan organik materyal daha sonra tarım veya peyzaj amaçları için malç veya kompost olarak geri dönüştürülür. Ek olarak, işlemden çıkan atık gaz (metan gibi) yakılabilir ve verimliliği en üst düzeye çıkarmak için elektrik ve ısı (CHP / kojenerasyon) üretmek için kullanılabilir. Farklı türde kompostlama, sindirim yöntemleri ve teknolojileri vardır. Karmaşıklık bakımından basit ev kompost yığınlarından karışık evsel atıkların büyük ölçekli endüstriyel sindirimine kadar çeşitlilik gösterir. Farklı biyolojik ayrışma yöntemleri, aerobik veya anaerobik yöntemler olarak sınıflandırılır. Bazı yöntemler bu iki yöntemin melezlerini kullanır. Katı atığın organik fraksiyonunun anaerobik çürütülmesi, çöplükten veya yakmaya göre çevre açısından daha etkilidir. Atık yönetimi projelerinde biyolojik işlemenin amacı, organik maddenin doğal ayrışma sürecini kontrol etmek ve hızlandırmaktır.
Enerji Geri Kazanımı
Atıktan enerji geri kazanımı, geri dönüştürülemeyen atık malzemelerin yanma, gazlaştırma, piroliz, anaerobik çürütme ve çöp gazı geri kazanımı gibi çeşitli işlemlerle kullanılabilir ısıya, elektriğe veya yakıta dönüştürülmesidir. Bu süreç genellikle atıktan enerjiye dönüşümü olarak adlandırılır. Atıktan enerji geri kazanımı, tehlikeli olmayan atık yönetimi hiyerarşisinin parçasıdır. Geri dönüştürülemeyen atık malzemeleri elektriğe ve ısıya dönüştürmek için enerji geri kazanımını kullanmak, yenilenebilir enerji kaynağı oluşturur. Fosil kaynaklarından enerji ihtiyacını dengeleyerek karbon emisyonlarını azaltabilir ve ayrıca çöplüklerden metan oluşumunu azaltabilir. Küresel olarak, atıktan enerji, atık yönetiminin %16’sını oluşturmaktadır.
Atık ürünlerin enerji içeriği doğrudan yanma yakıtı olarak kullanılarak veya dolaylı olarak başka yakıt türünde işlenerek kullanılabilir. Isıl işlem, atığın pişirme veya ısıtma için yakıt kaynağı olarak kullanılmasından ve gaz yakıtının kullanılmasından (yukarıya bakın), türbinde buhar ve elektrik üretmek için kazanlar için yakıt kullanımına kadar uzanır. Piroliz ve gazlaştırma, atık malzemelerin sınırlı oksijen bulunabilirliği ile yüksek sıcaklıklara ısıtıldığı iki ilişkili ısıl işlem türüdür. İşlem genellikle yüksek basınç altında kapalı kapta gerçekleşir. Katı atığın pirolizi, malzemeyi katı, sıvı ve gaz ürünlerine dönüştürür. Sıvı ve gaz, enerji üretmek için yakılabilir veya diğer kimyasal ürünlere (kimyasal rafineri) rafine edilebilir. Katı kalıntı (kömür), aktif karbon gibi ürünlere daha da rafine edilebilir. Gazlaştırma ve gelişmiş plazma ark gazlaştırma, organik malzemeleri doğrudan karbon monoksit ve hidrojenden oluşan sentetik gaza (sentez gazı) dönüştürmek için kullanılır. Gaz daha sonra elektrik ve buhar üretmek için yakılır. Pirolize alternatif, yüksek sıcaklık ve basınçta süper kritik su ayrışmasıdır (hidrotermal monofazik oksidasyon).
Piroliz
Piroliz genellikle birçok evsel ve endüstriyel kalıntının geri kazanılmış yakıta dönüştürülmesi için kullanılır. Piroliz sürecine yerleştirilen farklı atık girdisi türleri (bitki atıkları, yiyecek atıkları, lastikler gibi) potansiyel olarak fosil yakıtlara alternatif oluşturur. Piroliz, organik materyallerin stokiyometrik miktarlarda oksijen yokluğunda ısı ile termo-kimyasal bozunması sürecidir. Bozunma çeşitli hidrokarbon gazları üretir. Piroliz sırasında, nesnenin molekülleri yüksek frekanslarda titreşir. Moleküller parçalanmaya başlar. Piroliz oranı sıcaklıkla artar. Endüstriyel uygulamalarda, sıcaklıklar 430°C’nin üzerindedir. Yavaş piroliz gazlar ve katı odun kömürü üretir. Piroliz, atık biyokütlenin yararlı sıvı yakıta dönüştürülmesini vaat etmektedir. Atık odun ve plastiklerin pirolizi potansiyel olarak yakıt üretebilir. Pirolizden kalan katılar, gaza dönüşmeyen metaller, cam, kum ve piroliz kok içerir. Yakma süreciyle karşılaştırıldığında, belirli piroliz işlemleri türleri, alkali metaller, kükürt ve klor içeren daha az zararlı yan ürünler açığa çıkarır. Bununla birlikte, bazı atıkların pirolizi, HCl ve SO2 gibi çevreyi etkileyen gazlar üretir.
Kaynak Kurtarma
Kaynak geri kazanımı, belirli bir sonraki kullanım için atılması amaçlanan sistematik atık saptırmasıdır. Materyal ve kaynakları çıkarmak veya geri kazanmak veya enerjiye dönüştürmek için geri dönüştürülebilir maddelerin işlenmesidir. Bu faaliyetler kaynak kurtarma tesisinde gerçekleştirilir. Kaynak kurtarma yalnızca çevresel olarak önemli değil, aynı zamanda uygun maliyetlidir. Bertaraf edilecek atık miktarını azaltır, düzenli depolama alanlarında yerden tasarruf sağlar ve doğal kaynakları korur.
Kaynak geri kazanımı (atık yönetiminin aksine), atık yönetimine alternatifler sunmak için yaşam döngüsü analizi girişimlerini kullanır. Karışık Belediye Katı Atıkları için bir dizi geniş çalışma, uygulama, kaynak ayırma ve toplama işleminin ardından organik olmayan fraksiyonun yeniden kullanılması ve geri dönüştürüldüğünü ve organik materyalin anaerobik çürütme yoluyla kompost / gübre üretiminin tercih edilen yoldur.
Kaynak geri dönüşümünün nasıl faydalı olabileceğinin örneği olarak, atılan birçok öğe, devre kartlarındaki bileşenler gibi, kâr yaratmak için geri dönüştürülebilen metaller içerir. Paletlerdeki ve diğer ambalaj malzemelerindeki ağaç parçaları, bahçecilik için faydalı ürünlere dönüştürülebilir. Geri dönüştürülen cipsler yolları, yürüyüş yollarını veya arena yüzeylerini kaplayabilir.
Akılcı ve tutarlı atık yönetimi uygulamalarının uygulanması, aşağıdakiler dahil bir dizi fayda sağlayabilir:
- Ekonomik – Kaynak kullanımı, arıtımı ve bertarafı yoluyla ekonomik verimliliğin artırılması ve geri dönüşüm için pazarların yaratılması, değerli malzemelerin yeniden kullanım için geri kazanılmasına ve yeni işler ve yeni potansiyelin ortaya çıkmasına neden olan ürün ve malzemelerin üretiminde ve tüketiminde verimli uygulamalara yol açabilir iş fırsatlarıdır.
- Sosyal – Uygun atık yönetimi uygulamaları ile sağlık üzerindeki olumsuz etkileri azaltarak, ortaya çıkan sonuçlar daha iyi sivil toplumlar oluşturabilir. Daha iyi sosyal avantajlar, yeni istihdam kaynaklarına yol açabilir ve özellikle bazı gelişmekte olan daha fakir ülke ve şehirlerde toplulukları yoksulluktan kurtarabilir.
- Çevresel – Azaltma, yeniden kullanma ve geri dönüşüm yoluyla çevre üzerindeki olumsuz etkileri azaltmak veya ortadan kaldırmak ve kaynak çıkarımını en aza indirmek, iyileştirilmiş hava ve su kalitesiyle sonuçlanabilir. Sera gazı emisyonlarının azaltılmasına yardımcı olabilir.
- Nesiller Arası Eşitlik – Etkili atık yönetimi uygulamalarını takip etmek, sonraki nesillere daha sağlam ekonomi, daha adil ve daha kapsayıcı toplum ve daha temiz çevre sağlayabilir.
Sürdürülebilirlik
Atık yönetimi, işletmenin ISO14001 akreditasyonunu sürdürme becerisinin kilit bileşenidir. Standart, kaynakları geri kazanım uygulamalarıyla atıkları ortadan kaldırarak şirketleri her yıl çevresel verimliliklerini artırmaya teşvik eder. Bunu yapmanın bir yolu, cam, yiyecek artıkları, kağıt, karton, plastik şişeler ve metal gibi malzemelerin geri dönüştürülmesi gibi kaynak kurtarma uygulamalarını benimsemektir. Geri dönüştürülmüş malzemeler genellikle inşaat sektöründe kullanılmaktadır. İnşaat malzemeleri üretmek için birçok inorganik atık akışı kullanılabilir. Beton ve tuğlalar yapay çakıl olarak geri dönüştürülebilir. Bu konu, Haziran 2015’te İspanya’da düzenlenen Uluslararası WASCON konferansının ve 12-14 Ekim 2016’da İtalya’da düzenlenen Uluslararası Yeşil Şehircilik Konferansı’nın gündemindeydi.
Atıkların yeniden kullanımı teknikleri için bizimle Çevre Danışmanlık Hizmeti hakkında iletişime geçebilirsiniz.
